نظام مهندسی و مقررات ملی ساختمان
نظام مهندسی و مقررات ملی ساختمان در تمامی کشور ها قواعدی هستند. که به نحوی اجرای آنها توسط شهروندان الزام قانونی پیدا می کند.
ادراک مشترک کلیه عوامل و عناصر مرتبط اعم از دولت- دولت های محلی – مردم و مهندسان موجب می گردد .که منافع ملی ناشی از حفظو افزایش بهره وری از سرمایه گذاری های ملی و همچنین حفظ جان و منافع عمومی بهره برداران ساختمان ها بر منافع سازمانی دستگاه های اجرایی و یا منافع دولت های محلی و همچنین منافع فوری سرمایه گذاران ترجیح داده شود.بدیهی است توافق و التزام بر این دسته از منافعو خواسته ها در قالب برنامه توسعه نظام ملی ساخت و ساز تحقق می یابد.
از سال 1366 مقررات حاکم بر جنبه های مهندسی و فنی ساختمان سازمان نظام مهندسی ( طراحی- نظارت – اجرا ) توسط وزارت راه و شهرسازی در قالب مقررات ملی ساختمان و به تدریج وضع و استفاده از آن الزامی شده است .
توسط آموزش عالی – مراکز آموزشی و سازمان های نظام مهندسی موجب افزایش نیروی انسانی متخصص و ماهر در سطح کشور گردیده است.
به موازات آن مقررات ملی ساختمان و استانداردها و آیین نامه های ساختمانی نیز به همت اساتید و صاحب نظران شاغل در حرفه به صورت دوره ای مورد بازنگری و تجدید چاپ قرار گرفته اند .
در حال حاظر این مقررات به درجه ای از کمال و غنا رسیده است که به عنوان مرجع و منبع آموزشی ضمن تامین نیاز نسبی دانشگاهیان و جامعه مهندسی مهندسان سازمان نظام مهندسی کشور- سازندگان و بهره برداران – ابزار و مراجع کنترل لازم را برای اطمینان از کیفیت ساخت و ساز ها برای ناظران و بازرسان فراهم نموده است.
